Tics

Aanvankelijk had ons kind weinig opvallende tics. Rond zijn zesde zijn die echter de kop beginnen op te steken. Hieronder een overzichtje. Niet alle tics komen altijd gelijktijdig of in even sterke mate voor. In erg goeie periodes lijken ze soms volledig te verdwijnen of ten minste veel minder opvallend aanwezig te zijn.

• grimassen trekken, soms bewust om gek te doen, vaak echter ook onbewust (hij beweert dan dat er op zo'n momenten zand in zijn ogen zit; als hij het bijzonder erg heeft en het is niet erg opportuun, vb. in gezelschap, dan geef ik hem nu een teken en wrijft hij in zijn ogen, in plaats van een grimas te trekken).
• echolalie: woorden en zinnen tot in het oneindige herhalen. Soms onbewust, soms omdat hij de klank mooi of gek vindt. Aangezien ik dit zelf in zekere mate ook heb, valt het mij niet altijd op als vreemd.
• tollen om zijn as, soms tot hij er misselijk van wordt.
• ijsberen
• onverwacht en zonder directe aanleiding luide kreten slaken.
• Windjes en boertjes laten, dit laatste vooral wanneer hij zich ongemakkelijk voelt in een sociale situatie.
• De clown uithangen, idem.